ആ മിഴിയിണ തഴുകി വരുന്നൊരാ കാറ്റിലും കാണാം മയിൽപ്പീലി തൻ നിറം. ഒരു മന്ദഹാസത്താൽ ഒരു കഥ പറയുന്ന മഞ്ജുഭാഷി തൻ അഴകിൻ നിറം.കാറ്റിന്റെ കൈകളിൽ ആടും നിൻ കൂന്തലിൻ പരിമളം, ഒരു മന്ത്ര സുസ്മിതം എനിക്ക് നൽകി.അറിയാത്ത ലോകത്ത് ഉഴലുന്ന മനസ്സുമായ് അറിയാതെ എങ്ങോ നടന്നു പോയ് ഞാൻ.അഞ്ചിതമാമൊരാ പുഞ്ചിരി ഇന്നെന്റെ അന്തരംഗത്തിൽ കുളിർ പകരേ, അറിയാത്ത പ്രണയത്തിൻ ഭാഷയിന്നെന്റെ അറിവിന്റെ മണ്ഡലം കവർന്നിടുന്നു.ഉരിയാടുവാനായ് തുനിയുന്നതൊക്കെയും മയിൽപ്പീലി വർണ്ണത്തിൻ വർണനയായ്,അറിയാതെ തന്നെയെൻ നെറുകയിൽ നിന്നിതാ അടരുന്നു മുല്ല തൻ മൊട്ടുകളായ്.ഇന്നെന്റെ ഉള്ളിലെ വിടരുന്നൊരാശയോ,..
നിൻ ഗള ചുഴിയിൽ അമർന്നു കിടക്കുന്ന ഏലസ്സു പോലെ ഞാൻ മാറിയെങ്കിൽ…
നിൻ സ്വര മർമ്മരം ആദ്യം ശ്രവിക്കുന്ന ഏലസ്സു പോലെ ഞാൻ മാറിയെങ്കിൽ…