ഒരു പീലിക്കണ്ണിന്റെ ചിത്രം!!!
കാലങ്ങൾക്കപ്പുറം ഒരു കവിതയുണ്ടാവും,കരിനീലക്കണ്ണുകൾ കരളലിയിച്ച കണക്കിന്റെ കവിത.കഥകളില്ലാത്ത ചിത്രങ്ങളായി മനസ്സിലവൻ കോറിയിട്ട വരകളുടെ നേർക്കു വാക്കുകൾ ശരങ്ങളായി തറക്കുന്ന കവിത.അന്നുതിർത്തു വീഴുന്ന ചോരത്തുള്ളികൾ ചേർത്തു വെച്ചു അവൻ ഒരു ചിത്രം വരയ്ക്കും.വീണ്ടും ആ കാലത്തിലേക്ക് പടിപ്പുര തുറന്നിറങ്ങി വരുന്ന കൗതുകമുള്ള കണ്ണുകളുടെ ചിത്രം.ഭൂതകാലത്തിന്റെ വാൽക്കണ്ണാടിയിൽ തെളിഞ്ഞ കണ്ണുകൾക്കും അതേ ഛായ.നിലക്കാത്ത മോദം അലതല്ലി വന്നു പ്രാണന് കരുത്തായി നിന്നു. ചുരുൾമുടിയിഴയെ പറ്റി എത്രെയോ പടിയിരുന്നു. കാർമേഘത്തിൽ എള്ളെണ്ണയുടെ സൗരഭം പൂണ്ട പോലെയുള്ള നിന്റെ മുടിയിഴ ചന്തത്തെ പറ്റി. ബാക്കി വന്ന തുള്ളികൾ ചേർത്തു അവൻ ആ കാർക്കൂന്തലിന്റെ അഴകും വർണിക്കും. നിലക്കാത്ത പ്രണയത്തിന്റെ പ്രവാഹം നേർത്ത വീചികൾക്കു താങ്ങാവുന്നതിനപ്പുറം. പരാജയത്തിന് കാരണം ബലക്ഷയം മാത്രമല്ല.ഒരുപക്ഷേ അവൻ വരച്ച കണ്ണുകളോടുള്ള ആരാധന ആവാം.നിർവൃതിക്കു നിമിഷ നേരത്തെ ആയുസ്സ് മാത്രം. അവൻ കോറിയിട്ട ചിത്രങ്ങൾക്കും…